پروکوپیوس قیصریه‌ای، مورخ بیزانسی نوشته است که شیوع طاعون ژوستینین در قرن ششم مانند آفتی بود که نسل بشر را به ورطه‌ی نابودی کشاند. دنیاگیری طاعون ژوستینین در قرن ششم میلادی، امپراتوری بیزانس، امپراتوری ساسانی و تمامی بنادر حاشیه‌ای دریای مدیترانه را درگیر کرده بود. این طاعون مرگبار در زمانی حدود دو قرن، بین ۲۵ تا ۵۰ میلیون نفر از سراسر دنیا را به کام مرگ فرستاد. بیماری دنیاگیر قرن ششم میلادی، اکنون به عنوان طاعون خیارکی یا طاعون بوبونیک شناخته می‌شود که متداول‌ترین حالت طاعون است. بیماری معمولاً با تب شروع می‌شود و به دنبال آن تورم در کشاله‌ی ران و زیر بغل، سپس کما یا هذیان‌گویی و در نهایت مرگ رخ می‌دهد.